در آغاز هیچ نبود کلمه بود وآن کلمه خدا بود  

و کلمه بی زبانی که بخواندش وبی اندیشه ای که بداندش

چگونه میتوان بود وخدا یکی بود و جز خدا هیچ نبود وبا نبودن چگونه میتوان بودن ؟

وخدا بود و با او عدم

وعدم گوش نداشت حرفهائی هست برای گفتن

حرفهائی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرود نمیاورند

حرفهای شگفت ، زیبا و سرمایه ماورائی هر کسی

به اندازه حرفهائی است که برای نگفتن دارد  

بهر حال غم چرا ؟ غصه چرا؟ افسردگی چرا

شادی کجاست ؟ امید کجاست ؟لحظات شیرین کجاست

خود میسازیم هر آنچه که بخواهیم پس عزیزمن دنیا پر از غوغاست

پر از عشق و نیاز پر از فراز ونشیب که هر کدام را میتوانیم با انتخاب

خود رام کنیم یعنی سر نوشت خود را با دستان خود رقم زنیم

پس بدان خدا نخواسته که تو غمگین باشی چرا که کفر است!

 خدا من ،تو را آفرید برای شادی دل خودش

 واز آن شادی هم در روح وکالبد من وتو دمید پس شاد زیستن را تمرین کن

 هر لبخند تو کلی انرژی مثبت به وجودت میدهد پس شادی را در دلت مملو کن  

چرا که یکبار در این دنیای وانفسا هستیم چرا دقایق را به سردی گذرانیم شاد باش و شاد زندگی کن