دست و پا بسته و رنجور به چاه افتادن

به از آن است که در دام نگاه افتادن

سیب شیرین لبت باشد و آدم نخورد؟

 تو بهشتی و چه بیم از به گناه افتادن

لاک پشتانه به دنبال م نباش  و آه

چه امیدی که پی باد به راه افتادن؟

 آخر قصه ی هر بچه پلنگی این است    :

 پنجه بر خالی و در حسرت ماه... افتادن

 با دلی پاک، دلی مثل پر قو سخت است

سر و کارت به خط و چشم سیاه افتادن

من همان مهره ی اسب سفیدم که ازل

قسمتم کرده به سر در پی تکتازی  افتادن

عشق ابریست که یک سایه ی آبی دارد

سایه اش کاش به دل گاه به گاه افتادن