ماسه ها فراموشکارترین رفیقان راهند..!!
حوصله ات را سر میبرد... یا خرده موجی برخیزد تا برای همیشه از حافظه
پا به پایت می آیند آنقدر
که گاهی سماجتشان در همراهی
اما...
کافیست تا اندک بادی بوزد..
ضعیفشان رد پایت پاک شود!!!
ما از نسل ماسه نیستیم...
ما از نسل صدفیم...
صدفهایی که به پاس اقامت یک روزه
تا دنیا دنیاست صدای دریا را برای
هر گوش شنوایی زمزمه میکند....
وقتی پایان داستان...
دستان مهربان تو نباشد...
بگذار قصه گو هر طور که می خواهد...
داستان را ادامه دهد....
تاریخ : شنبه 91/5/28 | 5:53 عصر | نویسنده : زهره صفی آریان | نظر
.: Weblog Themes By Pichak :.