روزگــــــاری ، مـــــرده بــودم آمـــــدی ........ هیــچ بـودم پـــــوچ بــودم ، آمــــدی

ســاکت و سرد و خـــموش و یکه تـــاز ........ زخـــم خورده از رفیــقِ حقه بـــــــاز

بــــازی ِ تــازه ، زمـــانه چیـــــده بــــود ........ خــــواب هـای بد برایـــم دیده بــــود

آسمـان ،تیـــره ؛جهـان ، بی رنــگ بود ........ قـــلب من ، قلب همه از سنــگ بود

آمــــدی شــــمـع و چراغــانم شـــدی ........ همــدم این جــان بی جـــانم شدی

آسمــان، آبی ؛زمین خوش رنـــگ بود ........ در کنـــــارت بــاز هـم دلتنــــگ بـــود

اشـک هایت طعم عشقی پاک داشت ........ بختـــ من هم قصـــه ای غمنــــاک داشت

شـــادی و شـــور از عزل با مــــا نبود ......... سرنوشت ایــن بود .دســت ما نبود

سرنوشــت ِ مـــن یکی معلــــوم بود ......... جــــام من از ابتـــدا مسمــــوم بـود

حـامیــــان رفتند و من تنهــــا شـــدم ........ بــــار دیگر برده ی غم هـــــا شـــدم

پشـت من خالی شد و قلبم شکست ....... مرغ عشقم پر گرفت از لانه جســت

آرزوهـــــایم همــــه بـــودِ تــــو بــــود ........ دلخوشی هــــایم سراسر با تــو بود

رفـتــی و ویرانه شـــد دنیـــــای مــن ........ خــونِ دل خورد این دل شیــدای من

حــــال تنها مانده ام بـا بی کســــی ........ همــدمـم گشتــــه غـم و دلــواپسی

کـــــــاش میشد تا بهــــارانم شــوی ....... بـــــار دیگر مـــــونس جــــانم شــوی