حکومت پیغمبران،حکومتی مردمی بود؛برای مردم ودر خدمت منافع آنان بود ومردم به پیامبران عشق می ورزیدند.وقتی پیغمبر ما حکومت تشکیل داد همه مردم به او عشق می ورزیدند .وقتی ابوسفیان در شب قبل از فتح مکه،به وسیله عباس_عموی پیغمبر_آهسته ومخفیانه،در اردوگاه مسلمین گردش میکرد  وقتی متوجه عشق وعلاقه مردم نسبت به پیامبر خدا شد گفت:عجبا!من کسری وقیصر،پادشاه ایران وامپراطور روم را دیدم؛اما شوکتی را که برادرزاده تو در بین مردم دارد،در هیچ کدام از آنها ندیدم.آنها به زور ویا سر نیزه بر مردم حکومت می کردند؛اما این مرد،بر دلهای مردم حکومت می کند؛عواطف مردم را دارد وعشق مردم متوجه به اوست.